Komitety Krajowe:
Komitet Wyborczy Limit wydatków (zł)
Komitet Wyborczy Prawo i Sprawiedliwość 42 614 125,00
Komitet Wyborczy Platforma Obywatelska RP 38 860 309,50
Komitet Wyborczy Sojusz Lewicy Demokratycznej 29 242 947,75
Komitety lokalne:
1. Sygnatura
2. Komitet wyborczy
3. Limit - rady
4. Limit - WBP
5. Limit wydatków
1. DKT-7502-11/10
2. KOMITET WYBORCZY INICJATYWA OBYWATELSKA POWIATU TARNOGÓRSKIEGO
3. 159 750.00
4. 33 712.50
5. 193 462.50
1. DKT-7503-4/10
2. KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW PRZYJAZNY SAMORZĄD
3. 118 000.00
4. 43 604.00
5. 161 604.00
1.DKT-7503-105/10
2. KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW "PRZYMIERZE SPOŁECZNE"
3. 67 000.00
4. 29 773.00
5. 96 773.00
1. DKT-7503-201/10
2. KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW KAZIMIERZA SZCZERBY
3. 23 000.00
4. 29 773.00
5. 52 773.00
1. DKT-7502-26/10
2. KOMITET WYBORCZY "GÓRY KULTURY"
3. 8 000.00
4. 0
5. 8 000.00
Przepisy regulujące Finansowanie wyborów, finansowanie kampanii wyborczej
Finansowanie wyborów, finansowanie kampanii wyborczej jest określone w:
USTAWA z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dziennik Ustaw z 2010 r. Nr 176, poz. 1190)
- Kampania wyborcza
Art. 74.
- Finansowanie wyborów
Art. 80., Art. 81. 1.
- Finansowanie kampanii wyborczej
Art. 82. 1., Art. 82a. 1., Art. 83. 1., Art. 83a., Art. 83b. 1., Art. 83c. 1., Art. 83d. 1., Art. 83e. 1., Art. 83f. 1., Art. 83g., Art. 84. 1., Art. 84a. 1., Art. 84c., Art. 84ca., Art. 84d. 1.
Dane zaczerpnięte z Państwowej Komisji Wyborczej
Warto zobaczyć - Europejski Monitor Ekonomiczny
Warto zapoznać się z artykułami na stronie Europejski Monitor Ekonomiczny, a w szczególności polecam artykuł:
- Złowieszczy backcasting: likwidacja Polski
- Kryzys ekonomiczny w Polsce (cz. 6)
- Bomba demoralizująca
Przedszkola w Tarnowskich Górach
Ciekawy wpis na forum Gazeta.pl, który jest odpowiedzią na Uchwałę Nr LXVI/741/2010 z dnia 29 września 2010 w której możemy przeczytać:
Rodzice muszą wiedzieć, za jakie usługi płacą dodatkowe pieniądze
TEZA
Gmina może wprowadzić opłatę za ponadprogramowe świadczenia realizowane przez przedszkola publiczne. Uchwała radych powinna precyzyjnie wskazywać poszczególne świadczenia przekraczające podstawę programową oraz określać ich składniki. Wysokość opłaty za każde ze świadczeń należy skalkulować osobno.
STAN FAKTYCZNY
W styczniu 2008 r. rada miejska podjęła uchwałę w sprawie ustalenia opłat za świadczenia publicznych przedszkoli w gminie w zakresie przekraczającym podstawy programowe. Zgodnie z jej treścią opłata za zajęcia ponadprogramowe wynosi 150 zł miesięcznie. Nie obejmuje ona jednak kosztów wyżywienia oraz zajęć dodatkowych, w szczególności nauki języków obcych i rytmiki. Za to opłata ulega obniżeniu o 15 proc. za drugie i każde następne dziecko uczęszczające do tego samego przedszkola.
Uchwałę do sądu administracyjnego zaskarżył prokurator. Prokurator uznał za niewystarczające wskazanie w uchwale, iż są to kosz- ty zajęć opiekuńczo-wychowawczych realizowanych w zakresie przekraczającym podstawy programowe. Ponadto określenie opłaty, tak jak uczyniła to rada miejska w zaskarżonej uchwale, powoduje przyjęcie jednej sztywnej opłaty, nakładającej na rodziców (opiekunów) obowiązek ponoszenia jej w każdym przypadku korzystania przez dziecko z wychowania przedszkolnego, niezależnie od tego, czy konkretne dziecko korzysta w ogóle z dodatkowych świadczeń i w jakim rozmiarze. Jak zaznaczył skarżący obowiązkiem organu samorządu terytorialnego uchwalającego opłatę za usługi przedszkolne jest wykazanie, iż wysokość obowiązku pieniężnego nałożonego na rodzica dziecka korzystającego z usług przedszkola publicznego pozostaje w związku przyczynowym z oferowaną mu usługą. Do jednego z pism w postępowaniu sądowym rada miejska dołączyła uchwalę dotyczącą ustalenia opłaty za opiekę, wychowanie i zajęcia dydaktyczne ponad czas podstawy programowej. Ponieważ ten akt pozbawił mocy prawnej zaskarżoną uchwałę ze stycznia 2008 r., wniosła o umorzenie postępowania. Prokurator podtrzymał jednak skargę, modyfikując jedynie jej treść.
Z UZASADNIENIA
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim nie umorzył postępowania i uwzględnił skargę prokuratora. Sąd zauważył, że zaskarżona uchwała obowiązuje w chwili orzekania i nie ma podstaw do jej umorzenia. Uchwała ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa. Ponadto uchwała funkcjonowała w obrocie prawnym przez ponad rok i mogła wywołać skutki prawne. Sąd zwrócił uwagę, że uchwała podejmowana na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 z późn. zm. – dalej ustawa oświatowa) jest aktem normatywnym o charakterze aktu prawa miejscowego. Jest ona wydawana na podstawie upoważnienia ustawowego i zawiera normy prawne, które adresowane są do każdego, w określonym w normie stanie hipotetycznym. Adresatem norm zawartych w takiej uchwale będzie bliżej nieokreślona grupa rodziców lub opiekunów prawnych dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym.
Zdaniem sądu rada gminy nie może ustalać odpłatności za świadczenia, które mieściłyby się w podstawie programowej wychowania przedszkolnego. Świadczenia takie są bezpłatne. Ponadto rada nie może obciążać opłatami rodziców dziecka korzystającego wyłącznie z pięciogodzinnej opieki przedszkolnej.
W ocenie sądu obowiązkiem organu samorządu terytorialnego uchwalającego opłatę za dodatkowe usługi przedszkolne jest szczegółowe wykazanie, za jakie zajęcia dodatkowe ma płacić rodzic. Uchwała rady gminy powinna zatem precyzyjnie określać poszczególne świadczenia przekraczające podstawę programową i co wchodzi w skład każdego z nich. Organ samorządu terytorialnego, ustanawiając opłatę, powinien określić jej wysokość za każde ze świadczeń z osobna. Sposób ustalenia odpłatności powinien być przekonujący, oparty na kalkulacji ekonomicznej, a argumentacja za nim przemawiająca racjonalna i stosownie uzasadniona. Brak jasnych zasad co do zakresu dodatkowych świadczeń opiekuńczo-wychowawczych i odpowiadającej im opłaty pozbawia rodziców dzieci przy podejmowaniu decyzji w kwestii korzystania z usług przedszkola możliwości dokonania rzetelnej oceny w tym zakresie.
Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 18 listopada 2009 r., II SA/Go 705/09, niepublikowany
Aleksandra Tarka
WOJEWODA WIELKOPOLSKI o działalności przedszkoli
Odpłatne świadczenia trzeba określić precyzyjnie
TEZA: Powinność precyzowania w uchwale świadczeń udzielanych przez przedszkola i wysokości opłat odpowiadających każdemu z tych świadczeń jest oczywista. Tylko w ten sposób można zweryfikować, czy opłatą nie są objęte świadczenia, które zgodnie z obowiązującymi przepisami są bezpłatne.
STAN FAKTYCZNY: Uchwałą rady miejskiej ustalono opłatę miesięczną w wysokości 40 zł za jedno dziecko za świadczenia wykraczające poza zakres podstawy programowej. Uchwałę podjęto na podstawie art. 14 ust. 5 w związku z art. 6 ust. 1 ustawy z 7 września 1991 roku o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.) oraz art. 40 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.)
Z UZASADNIENIA: Oceniając zgodność z prawem przedmiotowej uchwały, wojewoda stwierdził m.in., że zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o systemie oświaty za świadczenia prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych pobiera się opłaty w wysokości określonej uchwałą organu stanowiącego gminy. Z mocy ustawy zwolnione z opłat (bezpłatne) są świadczenia nauczania i wychowania w zakresie co najmniej podstawy programowej wychowania przedszkolnego, co stanowi jedną z cech przedszkola o charakterze publicznym. Kierując się zasadą ekwiwalentności świadczeń, opłatę wnosi się za konkretne świadczenia przekraczające podstawę programową.
Rada miejska w badanej uchwale wprowadziła opłatę miesięczną za świadczenia przedszkola wykraczające poza podstawę programową wychowania przedszkolnego, nie precyzując jednak czasu i świadczeń, które tą opłatą zostały objęte. Można zatem przyjąć, że zgodnie z uchwałą w przedszkolu prowadzonym przez miasto ma obowiązywać stała miesięczna stawka za pobyt dziecka, niezależnie od tego, jak długo dziecko faktycznie przebywa w przedszkolu i z jakich świadczeń korzysta.
Powinność precyzowania w uchwale świadczeń udzielanych przez przedszkola i wysokości opłat odpowiadających każdemu z tych świadczeń jest oczywista co najmniej z dwóch powodów. Po pierwsze, dlatego że tylko w ten sposób można zweryfikować, czy opłatą nie są objęte świadczenia, które zgodnie z obowiązującymi przepisami są bezpłatne.
Drugi powód, dla którego istnieje potrzeba konkretyzowania w uchwałach podejmowanych na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy o systemie oświaty odpłatnych świadczeń przedszkoli (a także wysokości samych opłat w stosunku do każdego z takich świadczeń dodatkowych), to czytelność usług opiekuńczo-wychowawczych i odpowiadający im cennik, co ma niebagatelne znaczenie dla rodziców (opiekunów) dziecka przy wyborze poszczególnych świadczeń dodatkowych (odpłatnych) odpowiadających jego potrzebom oraz ich możliwościom zarobkowym i majątkowym.
Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w orzecznictwie. Na uwagę zasługuje wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 8 sierpnia 2006 roku (sygn. akt IV SA/Wr 94/06, NZS 2006/6/113) stwierdzający, iż - kierując się zasadą ekwiwalentności świadczeń opłatę za świadczenia przedszkoli publicznych wnosi się za konkretne świadczenia, przekraczające podstawę programową. W ustawie o systemie oświaty nie przewidziano pojęcia opłaty stałej. Uprawnienie rady gminy obejmuje zatem jedynie ustalenie opłat za świadczenia prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych, przekraczające podstawę programową.
Zapisy omawianej uchwały rady miejskiej w sposób rażący przekroczyły zdaniem wojewody zakres delegacji przewidzianej w art. 14 ust. 5 ustawy o systemie oświaty. Ze względu na istotne naruszenie prawa wojewoda stwierdził nieważność całej uchwały.
Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody wielkopolskiego WN.Ko.I-3.0911-394/08
Zbigniew Kornat
INTERPRETACJA MINISTERSTWA EDUKACJI NARODOWEJ
Jak rady gmin mogą ustalać opłaty stałe za korzystanie z przedszkoli
Czy rada gminy może ustalać opłaty za pobyt dziecka w przedszkolu publicznym, jeżeli placówka taka realizuje jedynie podstawę programową?
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.) przedszkolem publicznym jest przedszkole, które prowadzi bezpłatne nauczanie i wychowanie w zakresie co najmniej podstawy programowej wychowania przedszkolnego. Dzienny czas pracy przedszkola ustalony przez organ prowadzący na wniosek dyrektora przedszkola i rady przedszkola, w tym czas przeznaczony na realizację podstawy programowej wychowania przedszkolnego, jest nie krótszy niż 5 godzin dziennie, zgodnie z par. 10 ust. 2 pkt 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia ministra edukacji narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz.U. z 2001 r. nr 61, poz. 624 ze zm.).
Opłaty za świadczenia prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych ustala rada gminy (art. 14 ust. 5 ustawy o systemie oświaty) z uwzględnieniem art. 6 ust. 1 pkt 1, co oznacza, że z powyższej opłaty za pobyt dzieci w przedszkolu publicznym wyłączone jest nauczanie i wychowanie w zakresie podstawy programowej, która jest realizowana w wymiarze minimum 5 godzin dziennie. Nauczanie i wychowanie obejmujące realizację podstawy programowej wychowania przedszkolnego jest bezpłatne. Rada gminy nie może ustalać opłat za pobyt dziecka w przedszkolu publicznym, jeżeli realizuje ono jedynie podstawę programową, gdyż mieszczące się w tym zakresie świadczenia są bezpłatne.
Kompetencją rady jest jedynie ustalenie opłat za świadczenia prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych wykraczające poza podstawę programową. Wówczas należy szczegółowo wykazać, za jakiego rodzaju świadczenie opłata jest żądana, co się na opłacane świadczenie składa. Od rodziców można więc pobierać opłaty np. za czas pobytu powyżej 5 godzin dziennie, za wyżywienie oraz zajęcia dodatkowe, które nie są objęte podstawą programową.
Powyższe stanowisko Ministerstwa Edukacji Narodowej potwierdza wyrok z 30 maja 2007 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu (IV SA/Wr 122/07), w którym stwierdza się, że: rada gminy nie może ustalać w uchwale opłat za pobyt dziecka w przedszkolu publicznym, jeżeli realizuje ono jedynie podstawy programowe, gdyż mieszczące się w tym zakresie świadczenia są bezpłatne. Jednak w sytuacji, gdy minimum programowe wychowania przedszkolnego zostaje przekroczone, za świadczenia to minimum przekraczające ustala się opłatę. Niemniej jednak wówczas należy szczegółowo wykazać, za jakiego rodzaju świadczenie opłata jest żądana, co się na opłacane świadczenie składa. Jak twierdził również WSA, brak wykazania przez organ uchwałodawczy, że przedszkole prowadzi nauczanie i wychowanie ponad wymagane minimum programowe, czego konsekwencją jest ustalona w zaskarżonej uchwale opłata, jest istotnym naruszeniem prawa (na podstawie odpowiedzi na interpelację nr 7759).
KW
PODSTAWA PRAWNA
● Art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.).
● Par. 10 ust. 2 pkt 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz.U. z 2001 r. nr 61, poz. 624 ze zm.).
- w paragrafie 1- Przedszkole publiczne zapewnia bezpłatne nauczanie, wychowanie i opiekę w wymiarze 5 godzin dziennie przez 5 dni w tygodniu od poniedziałku do piątku w godzinach od 08.00 do 13.00.
- w paragrafie 2 - ustala się opłatę za 1 godzinę realizacji tych zajęć w wysokości 2 zł za każdą rozpoczętą godzinę zajęć ponad wymiar zajęć określony w § 1
Rodzice muszą wiedzieć, za jakie usługi płacą dodatkowe pieniądze
TEZA
Gmina może wprowadzić opłatę za ponadprogramowe świadczenia realizowane przez przedszkola publiczne. Uchwała radych powinna precyzyjnie wskazywać poszczególne świadczenia przekraczające podstawę programową oraz określać ich składniki. Wysokość opłaty za każde ze świadczeń należy skalkulować osobno.
STAN FAKTYCZNY
W styczniu 2008 r. rada miejska podjęła uchwałę w sprawie ustalenia opłat za świadczenia publicznych przedszkoli w gminie w zakresie przekraczającym podstawy programowe. Zgodnie z jej treścią opłata za zajęcia ponadprogramowe wynosi 150 zł miesięcznie. Nie obejmuje ona jednak kosztów wyżywienia oraz zajęć dodatkowych, w szczególności nauki języków obcych i rytmiki. Za to opłata ulega obniżeniu o 15 proc. za drugie i każde następne dziecko uczęszczające do tego samego przedszkola.
Uchwałę do sądu administracyjnego zaskarżył prokurator. Prokurator uznał za niewystarczające wskazanie w uchwale, iż są to kosz- ty zajęć opiekuńczo-wychowawczych realizowanych w zakresie przekraczającym podstawy programowe. Ponadto określenie opłaty, tak jak uczyniła to rada miejska w zaskarżonej uchwale, powoduje przyjęcie jednej sztywnej opłaty, nakładającej na rodziców (opiekunów) obowiązek ponoszenia jej w każdym przypadku korzystania przez dziecko z wychowania przedszkolnego, niezależnie od tego, czy konkretne dziecko korzysta w ogóle z dodatkowych świadczeń i w jakim rozmiarze. Jak zaznaczył skarżący obowiązkiem organu samorządu terytorialnego uchwalającego opłatę za usługi przedszkolne jest wykazanie, iż wysokość obowiązku pieniężnego nałożonego na rodzica dziecka korzystającego z usług przedszkola publicznego pozostaje w związku przyczynowym z oferowaną mu usługą. Do jednego z pism w postępowaniu sądowym rada miejska dołączyła uchwalę dotyczącą ustalenia opłaty za opiekę, wychowanie i zajęcia dydaktyczne ponad czas podstawy programowej. Ponieważ ten akt pozbawił mocy prawnej zaskarżoną uchwałę ze stycznia 2008 r., wniosła o umorzenie postępowania. Prokurator podtrzymał jednak skargę, modyfikując jedynie jej treść.
Z UZASADNIENIA
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim nie umorzył postępowania i uwzględnił skargę prokuratora. Sąd zauważył, że zaskarżona uchwała obowiązuje w chwili orzekania i nie ma podstaw do jej umorzenia. Uchwała ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa. Ponadto uchwała funkcjonowała w obrocie prawnym przez ponad rok i mogła wywołać skutki prawne. Sąd zwrócił uwagę, że uchwała podejmowana na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 z późn. zm. – dalej ustawa oświatowa) jest aktem normatywnym o charakterze aktu prawa miejscowego. Jest ona wydawana na podstawie upoważnienia ustawowego i zawiera normy prawne, które adresowane są do każdego, w określonym w normie stanie hipotetycznym. Adresatem norm zawartych w takiej uchwale będzie bliżej nieokreślona grupa rodziców lub opiekunów prawnych dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym.
Zdaniem sądu rada gminy nie może ustalać odpłatności za świadczenia, które mieściłyby się w podstawie programowej wychowania przedszkolnego. Świadczenia takie są bezpłatne. Ponadto rada nie może obciążać opłatami rodziców dziecka korzystającego wyłącznie z pięciogodzinnej opieki przedszkolnej.
W ocenie sądu obowiązkiem organu samorządu terytorialnego uchwalającego opłatę za dodatkowe usługi przedszkolne jest szczegółowe wykazanie, za jakie zajęcia dodatkowe ma płacić rodzic. Uchwała rady gminy powinna zatem precyzyjnie określać poszczególne świadczenia przekraczające podstawę programową i co wchodzi w skład każdego z nich. Organ samorządu terytorialnego, ustanawiając opłatę, powinien określić jej wysokość za każde ze świadczeń z osobna. Sposób ustalenia odpłatności powinien być przekonujący, oparty na kalkulacji ekonomicznej, a argumentacja za nim przemawiająca racjonalna i stosownie uzasadniona. Brak jasnych zasad co do zakresu dodatkowych świadczeń opiekuńczo-wychowawczych i odpowiadającej im opłaty pozbawia rodziców dzieci przy podejmowaniu decyzji w kwestii korzystania z usług przedszkola możliwości dokonania rzetelnej oceny w tym zakresie.
Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 18 listopada 2009 r., II SA/Go 705/09, niepublikowany
Aleksandra Tarka
WOJEWODA WIELKOPOLSKI o działalności przedszkoli
Odpłatne świadczenia trzeba określić precyzyjnie
TEZA: Powinność precyzowania w uchwale świadczeń udzielanych przez przedszkola i wysokości opłat odpowiadających każdemu z tych świadczeń jest oczywista. Tylko w ten sposób można zweryfikować, czy opłatą nie są objęte świadczenia, które zgodnie z obowiązującymi przepisami są bezpłatne.
STAN FAKTYCZNY: Uchwałą rady miejskiej ustalono opłatę miesięczną w wysokości 40 zł za jedno dziecko za świadczenia wykraczające poza zakres podstawy programowej. Uchwałę podjęto na podstawie art. 14 ust. 5 w związku z art. 6 ust. 1 ustawy z 7 września 1991 roku o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.) oraz art. 40 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.)
Z UZASADNIENIA: Oceniając zgodność z prawem przedmiotowej uchwały, wojewoda stwierdził m.in., że zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o systemie oświaty za świadczenia prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych pobiera się opłaty w wysokości określonej uchwałą organu stanowiącego gminy. Z mocy ustawy zwolnione z opłat (bezpłatne) są świadczenia nauczania i wychowania w zakresie co najmniej podstawy programowej wychowania przedszkolnego, co stanowi jedną z cech przedszkola o charakterze publicznym. Kierując się zasadą ekwiwalentności świadczeń, opłatę wnosi się za konkretne świadczenia przekraczające podstawę programową.
Rada miejska w badanej uchwale wprowadziła opłatę miesięczną za świadczenia przedszkola wykraczające poza podstawę programową wychowania przedszkolnego, nie precyzując jednak czasu i świadczeń, które tą opłatą zostały objęte. Można zatem przyjąć, że zgodnie z uchwałą w przedszkolu prowadzonym przez miasto ma obowiązywać stała miesięczna stawka za pobyt dziecka, niezależnie od tego, jak długo dziecko faktycznie przebywa w przedszkolu i z jakich świadczeń korzysta.
Powinność precyzowania w uchwale świadczeń udzielanych przez przedszkola i wysokości opłat odpowiadających każdemu z tych świadczeń jest oczywista co najmniej z dwóch powodów. Po pierwsze, dlatego że tylko w ten sposób można zweryfikować, czy opłatą nie są objęte świadczenia, które zgodnie z obowiązującymi przepisami są bezpłatne.
Drugi powód, dla którego istnieje potrzeba konkretyzowania w uchwałach podejmowanych na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy o systemie oświaty odpłatnych świadczeń przedszkoli (a także wysokości samych opłat w stosunku do każdego z takich świadczeń dodatkowych), to czytelność usług opiekuńczo-wychowawczych i odpowiadający im cennik, co ma niebagatelne znaczenie dla rodziców (opiekunów) dziecka przy wyborze poszczególnych świadczeń dodatkowych (odpłatnych) odpowiadających jego potrzebom oraz ich możliwościom zarobkowym i majątkowym.
Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w orzecznictwie. Na uwagę zasługuje wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 8 sierpnia 2006 roku (sygn. akt IV SA/Wr 94/06, NZS 2006/6/113) stwierdzający, iż - kierując się zasadą ekwiwalentności świadczeń opłatę za świadczenia przedszkoli publicznych wnosi się za konkretne świadczenia, przekraczające podstawę programową. W ustawie o systemie oświaty nie przewidziano pojęcia opłaty stałej. Uprawnienie rady gminy obejmuje zatem jedynie ustalenie opłat za świadczenia prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych, przekraczające podstawę programową.
Zapisy omawianej uchwały rady miejskiej w sposób rażący przekroczyły zdaniem wojewody zakres delegacji przewidzianej w art. 14 ust. 5 ustawy o systemie oświaty. Ze względu na istotne naruszenie prawa wojewoda stwierdził nieważność całej uchwały.
Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody wielkopolskiego WN.Ko.I-3.0911-394/08
Zbigniew Kornat
INTERPRETACJA MINISTERSTWA EDUKACJI NARODOWEJ
Jak rady gmin mogą ustalać opłaty stałe za korzystanie z przedszkoli
Czy rada gminy może ustalać opłaty za pobyt dziecka w przedszkolu publicznym, jeżeli placówka taka realizuje jedynie podstawę programową?
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.) przedszkolem publicznym jest przedszkole, które prowadzi bezpłatne nauczanie i wychowanie w zakresie co najmniej podstawy programowej wychowania przedszkolnego. Dzienny czas pracy przedszkola ustalony przez organ prowadzący na wniosek dyrektora przedszkola i rady przedszkola, w tym czas przeznaczony na realizację podstawy programowej wychowania przedszkolnego, jest nie krótszy niż 5 godzin dziennie, zgodnie z par. 10 ust. 2 pkt 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia ministra edukacji narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz.U. z 2001 r. nr 61, poz. 624 ze zm.).
Opłaty za świadczenia prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych ustala rada gminy (art. 14 ust. 5 ustawy o systemie oświaty) z uwzględnieniem art. 6 ust. 1 pkt 1, co oznacza, że z powyższej opłaty za pobyt dzieci w przedszkolu publicznym wyłączone jest nauczanie i wychowanie w zakresie podstawy programowej, która jest realizowana w wymiarze minimum 5 godzin dziennie. Nauczanie i wychowanie obejmujące realizację podstawy programowej wychowania przedszkolnego jest bezpłatne. Rada gminy nie może ustalać opłat za pobyt dziecka w przedszkolu publicznym, jeżeli realizuje ono jedynie podstawę programową, gdyż mieszczące się w tym zakresie świadczenia są bezpłatne.
Kompetencją rady jest jedynie ustalenie opłat za świadczenia prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych wykraczające poza podstawę programową. Wówczas należy szczegółowo wykazać, za jakiego rodzaju świadczenie opłata jest żądana, co się na opłacane świadczenie składa. Od rodziców można więc pobierać opłaty np. za czas pobytu powyżej 5 godzin dziennie, za wyżywienie oraz zajęcia dodatkowe, które nie są objęte podstawą programową.
Powyższe stanowisko Ministerstwa Edukacji Narodowej potwierdza wyrok z 30 maja 2007 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu (IV SA/Wr 122/07), w którym stwierdza się, że: rada gminy nie może ustalać w uchwale opłat za pobyt dziecka w przedszkolu publicznym, jeżeli realizuje ono jedynie podstawy programowe, gdyż mieszczące się w tym zakresie świadczenia są bezpłatne. Jednak w sytuacji, gdy minimum programowe wychowania przedszkolnego zostaje przekroczone, za świadczenia to minimum przekraczające ustala się opłatę. Niemniej jednak wówczas należy szczegółowo wykazać, za jakiego rodzaju świadczenie opłata jest żądana, co się na opłacane świadczenie składa. Jak twierdził również WSA, brak wykazania przez organ uchwałodawczy, że przedszkole prowadzi nauczanie i wychowanie ponad wymagane minimum programowe, czego konsekwencją jest ustalona w zaskarżonej uchwale opłata, jest istotnym naruszeniem prawa (na podstawie odpowiedzi na interpelację nr 7759).
KW
PODSTAWA PRAWNA
● Art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.).
● Par. 10 ust. 2 pkt 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia ministra edukacji narodowej z 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz.U. z 2001 r. nr 61, poz. 624 ze zm.).
Podziękowania za poparcie
Chciałbym serdecznie podziękować moim wyborcom za okazane zaufanie, życzliwość oraz gest dobrej woli które to przywiodły ich do urn wyborczych i skłoniły do oddania głosu właśnie na moją osobę.
Krzysztof Klimaszewski
Krzysztof Klimaszewski
Jak głosować 21.11.2010
W gminach liczących powyżej 20 tys. mieszkańców i w miastach na prawach powiatu - gdzie wybory są już proporcjonalne - głosuje się tylko na jednego kandydata do rady gminy z jednej tylko listy.
Na żółtej karcie do głosowania będą umieszczone nazwiska kandydatów do rady powiatu. Również w przypadku tego głosowania można oddać głos tylko na jednego kandydata z jednej listy.
Jednak nie wszyscy głosujący otrzymają w najbliższą niedzielę żółte karty: w miastach na prawach powiatu - to np. miasta liczące ponad 100 tys. obywateli i niemal wszystkie dawne stolice województw - nie wybiera się radnych powiatowych, lecz miejskich.
Karta koloru niebieskiego zawierać będzie nazwiska kandydatów do sejmiku wojewódzkiego. I w tym przypadku głosować można tylko na jednego kandydata z jednej listy.
Jeśli w głosowaniu na radnych gminy liczącej powyżej 20 tys. mieszkańców, radnych powiatowych i wojewódzkich wyborca postawi znak „x” obok nazwisk dwóch lub więcej kandydatów z tej samej listy, głos będzie ważny i traktowany jako oddany na tego kandydata, który ma najwyższe miejsce na liście.
Głos będzie nieważny, jeżeli znak „x” znajdzie się obok nazwisk dwóch lub więcej kandydatów z różnych list, gdy wyborca nie zagłosuje na nikogo albo zagłosuje na kandydata skreślonego z listy.
W sytuacji gdy w danym okręgu liczba zgłoszonych kandydatów na radnych jest równa liczbie mandatów do zdobycia lub mniejsza, wybory nie odbywają się. Czaplicki tłumaczył, że jest to podyktowane tym, że w wyborach radnych nie ma wymogu większości głosu.
W takim przypadku za wybranych na radnych terytorialna komisja wyborcza uznaje zarejestrowanych kandydatów, a pozostałe mandaty pozostają nieobsadzone. W takim przypadku ciągu 6 miesięcy powinny odbyć się wybory uzupełniające.
Na karcie koloru różowego nazwiska kandydatów na wójtów, burmistrzów i prezydentów miast będą ułożone w kolejności alfabetycznej. Przy nazwisku każdego kandydata będzie się znajdować również nazwa - lub jej skrót - komitetu wyborczego, który go wystawił. Głosujemy stawiając znak „x” w kratce umieszczonej po lewej stronie nazwiska wybranego kandydata.
Jeżeli wyborca zagłosuje na dwóch kandydatów, albo nie zagłosuje na żadnego, głos będzie nieważny. Wójtem (burmistrzem, prezydentem) zostanie ten kandydat, który otrzyma ponad połowę ważnie oddanych głosów. Jeśli w najbliższą niedzielę w danej gminie nie uda się to żadnemu z kandydatów, za dwa tygodnie - 5 grudnia - odbędzie się tam druga tura wyborów.
W sytuacji, gdy zarejestrowany jest tylko jeden kandydat, na karcie będzie umieszczone tylko jego nazwisko i dwie kratki: „TAK”, czyli głosuję za wyborem danego kandydata, lub „NIE”, czyli przeciwko niemu. Jeśli wyborca nie postawi w żadnej z kratek znaku „x”, to głos będzie nieważny.
W takim przypadku kandydat zostaje wybrany wójtem, burmistrzem lub prezydentem, gdy uzyska więcej niż połowę ważnie oddanych głosów. Jeśli tak się nie stanie, w drodze głosowania gospodarza danej miejscowości wybiera rada gminy lub miasta.
W tym roku w ponad 300 miejscowościach zgłoszono po jednym kandydacie na urząd wójta lub burmistrza.
„Gdyby się zdarzyło, że na liście będzie nazwisko osoby, która zrezygnowała lub została skreślona z listy po wydrukowaniu kart, to członkowie komisji powinni o tym poinformować” - powiedział Czaplicki.
Zastrzegł, że po wydrukowaniu karty członkowie komisji nie mogą ingerować w jej treść, a więc nie mogą np. ręcznie skreślić takiego kandydata. „Karta musi być taka, jak wychodzi z drukarni” - zaznaczył sekretarz PKW.
Na żółtej karcie do głosowania będą umieszczone nazwiska kandydatów do rady powiatu. Również w przypadku tego głosowania można oddać głos tylko na jednego kandydata z jednej listy.
Jednak nie wszyscy głosujący otrzymają w najbliższą niedzielę żółte karty: w miastach na prawach powiatu - to np. miasta liczące ponad 100 tys. obywateli i niemal wszystkie dawne stolice województw - nie wybiera się radnych powiatowych, lecz miejskich.
Karta koloru niebieskiego zawierać będzie nazwiska kandydatów do sejmiku wojewódzkiego. I w tym przypadku głosować można tylko na jednego kandydata z jednej listy.
Jeśli w głosowaniu na radnych gminy liczącej powyżej 20 tys. mieszkańców, radnych powiatowych i wojewódzkich wyborca postawi znak „x” obok nazwisk dwóch lub więcej kandydatów z tej samej listy, głos będzie ważny i traktowany jako oddany na tego kandydata, który ma najwyższe miejsce na liście.
Głos będzie nieważny, jeżeli znak „x” znajdzie się obok nazwisk dwóch lub więcej kandydatów z różnych list, gdy wyborca nie zagłosuje na nikogo albo zagłosuje na kandydata skreślonego z listy.
W sytuacji gdy w danym okręgu liczba zgłoszonych kandydatów na radnych jest równa liczbie mandatów do zdobycia lub mniejsza, wybory nie odbywają się. Czaplicki tłumaczył, że jest to podyktowane tym, że w wyborach radnych nie ma wymogu większości głosu.
W takim przypadku za wybranych na radnych terytorialna komisja wyborcza uznaje zarejestrowanych kandydatów, a pozostałe mandaty pozostają nieobsadzone. W takim przypadku ciągu 6 miesięcy powinny odbyć się wybory uzupełniające.
Na karcie koloru różowego nazwiska kandydatów na wójtów, burmistrzów i prezydentów miast będą ułożone w kolejności alfabetycznej. Przy nazwisku każdego kandydata będzie się znajdować również nazwa - lub jej skrót - komitetu wyborczego, który go wystawił. Głosujemy stawiając znak „x” w kratce umieszczonej po lewej stronie nazwiska wybranego kandydata.
Jeżeli wyborca zagłosuje na dwóch kandydatów, albo nie zagłosuje na żadnego, głos będzie nieważny. Wójtem (burmistrzem, prezydentem) zostanie ten kandydat, który otrzyma ponad połowę ważnie oddanych głosów. Jeśli w najbliższą niedzielę w danej gminie nie uda się to żadnemu z kandydatów, za dwa tygodnie - 5 grudnia - odbędzie się tam druga tura wyborów.
W sytuacji, gdy zarejestrowany jest tylko jeden kandydat, na karcie będzie umieszczone tylko jego nazwisko i dwie kratki: „TAK”, czyli głosuję za wyborem danego kandydata, lub „NIE”, czyli przeciwko niemu. Jeśli wyborca nie postawi w żadnej z kratek znaku „x”, to głos będzie nieważny.
W takim przypadku kandydat zostaje wybrany wójtem, burmistrzem lub prezydentem, gdy uzyska więcej niż połowę ważnie oddanych głosów. Jeśli tak się nie stanie, w drodze głosowania gospodarza danej miejscowości wybiera rada gminy lub miasta.
W tym roku w ponad 300 miejscowościach zgłoszono po jednym kandydacie na urząd wójta lub burmistrza.
„Gdyby się zdarzyło, że na liście będzie nazwisko osoby, która zrezygnowała lub została skreślona z listy po wydrukowaniu kart, to członkowie komisji powinni o tym poinformować” - powiedział Czaplicki.
Zastrzegł, że po wydrukowaniu karty członkowie komisji nie mogą ingerować w jej treść, a więc nie mogą np. ręcznie skreślić takiego kandydata. „Karta musi być taka, jak wychodzi z drukarni” - zaznaczył sekretarz PKW.
Subskrybuj:
Posty (Atom)